به گزارش "الشرق الاوسط" ، اين سايت نوشته است: اگرچه از تعداد موشک هاي موجود در پايگاه هاي موشکي ايران اطلاع دقيقي در دست نيست اما سيستم هاي موشکي شناخته شده ايران را مي توان به اين گونه معرفي کرد:
1- شهاب 3 - برد اين موشک 3هزار کيلومتر است و تمامي خاک اسرائيل را مي تواند مورد حمله قرار دهد زيرا فاصله هوايي ايران تا اسرائيل حداکثر 1000 کيلومتر است اين موشک تا کنون تست آزمايش هم شده است.
سري موشک هاي شهاب 3 شامل;
الف : قدر 1 با برد 1800 کيلومتر و سوخت مايع
ب : عاشورا با برد 2000 کيلومتر که در سال 2007 تست آزمايش شد.
ج : سجيل، موشکي زمين به زمين با برد 2000 و سوخت جامد و مايع به طور همزمان
2- شهاب 1: برد اين موشک 300 کيلومتر است.
3- شهاب 2: برد اين موشک 500 کيلومتر و نسخه هاي پيشرفته موشک هاي اسکاد است.
4- زلزال: با برد حداقلي 400 کيلومتر
5- فاتح 110: برد اين موشک 200 کيلومتر است.
6- نازعات: با برد 100 کيلومتر
7- فجر 3: با برد 45 کيلومتر که منابع غربي اظهار مي دارند، موشک هاي شليک شده توسط حزب الله لبنان به اسرائيل شباهت بسياري به اين موشک دارد.
8-فجر 5: با برد 75 کيلومتر
9- عقاب: با برد 45 کيلومتر
گفتني است پيش از اين ايران آزمايش تمام موشک هاي بالا را تاييد و مشخصاتي بيش از اين را نيز منتشر کرده بود.به نظر مي رسد با توجه به اينکه زمان آزمايش برخي از اين موشک ها به ساليان قبل بر مي گردد، پردازش اين گزارش و انعکاس آن توسط روزنامه هاي عربي منطقه در راستاي جنگ رواني عليه ايران و تقويت پروژه ايران هراسي باشد، اما اين گزارش با هر هدفي که منتشر شده باشد در نهايت نشانگر توان بالاي موشکي ايران است که هم اکنون نيز به اعتراف استراتژيست هاي غربي نقطه قوت توان دفاعي ايران محسوب مي شود.
در همين حال "دميتري راگوزين" نماينده دائم فدراسيون روسيه در ناتو گفته است که انجام آزمايش هاي موشکي در ايران، تاييدي بر حقانيت روسيه بود که مي گفت موشک هاي ايراني که دولت "جرج بوش" رئيس جمهور سابق آمريکا ضرورت استقرار سپرضدموشکي در اروپا را بخاطر تهديد ناشي از آنها توجيه مي کرد، نمي توانند تا آمريکا پرواز کنند.
به گزارش سايت  "تابناک"، راگوزين در مصاحبه اي با شبکه خبري روسي "وستي" اظهار داشت: "ايران باري ديگر دقيقا همان چيزي که ما مدتهاست مي گوييم را نشان داد... يادتان هست که آقاي گيتس (وزير دفاع آمريکا) مي گفت که روس ها سازمان اطلاعاتي بدي دارند، که ما برنامه هاي ايرانيان براي ساخت موشک هاي دوربرد قاره پيما را نمي بينيم؟ اما ما معتقد بوديم که اتفاقا اين حماقت است. ما اطلاعات ديگري داشتيم. در آن زمان گيتس به ما گفت که ما بايد سازمان اطلاعاتي مان را عوض کنيم، اکنون ما دلمان مي خواهد بگوييم که گيتس سازمان اطلاعاتي تان را عوض کنيد. اتقاقا سازمان اطلاعاتي شما آنچه که ما مدتهاست مي بينيم را نديد".
او در ادامه تصريح کرده که، ايران نتايجي معين از برنامه ساخت و استقرار موشک هاي ميان برد و کوتاه برد در کشيک نظامي را فعالانه توسعه مي دهد و به نمايش مي گذارد.
نماينده دائم فدراسيون روسيه در ناتو همچنين خاطر نشان کرد: "يعني موشک هايي که بطور نظري مي توانند اهدافي را در خاور نزديک منهدم کنند. اين موشک ها آمريکا را نمي توانند بزنند، اروپا را هم نمي توانند بزنند... ايران امکان فني چنين چيزي را ندارد که ما مدتهاست اين را مي دانيم و به آمريکايي ها مي گفتيم".
از اين رو وي در خاتمه گفت که اگر ايالات متحده حقيقتا درباره اين صحبت مي کند که بيش از همه نگران برنامه موشکي ايران است، يعني نگران موشک هاي کوتاه برد و ميان برد، پس بهتر است "دفاع ضدموشکي خود را نيز همانجا در جنوب، در درياي مديترانه نگهدارد".
اين خبر گزاري روسي افزود، ايران روز دوشنبه 28 سپتامبر در چارچوب رزمايش پيامبر اعظم 4، موشک بالستيک شهاب-3 را پرتاب کرد. پس از آن نظاميان ايران با موفقيت موشک دوپله اي سجيل با سوخت جامد را آزمودند. روز پيش از آن نيز در ايران موشک هاي شهاب-1 و شهاب-2 با برد 300-700 کيلومتر را در چارچوب رزمايش پرتاب شدند.
آمريکا به تازگي اعلام کرده است که برنامه خود براي ايجاد سپرضدموشکي در اروپا را پس از دريافت اطلاعات جديد جاسوسي که بر اساس آنها در حال حاضر تهديد بيشتر از موشک هاي کوتاه برد و ميان برد ايران نشات مي گيرد و نه موشک هاي بالستيک، تصحيح کرد. آمريکا در اين راستا تجهيز تاسيسات زميني سيستم دفاع ضدموشکي را در سال 2015 آغاز مي کند و تا آن زمان ناوهايي مسلح به موشک هاي رهگير و رادار به شمال و جنوب اروپا اعزام مي کند.
گفتني است چندي پيش برخي متخصصين روسي خلاف اين نظر را داده و مدعي شده بودند ايران هنوز از نظر توان موشکي يک خطر محسوب مي شود، جالب تر اينکه برخي روزنامه هاي روسي نيز امروز در تحليل هاي خود با عبارت هاي تحريک کننده، آزمايش هاي موشکي ايران را تهديدآميز و غيرمنطقي توصيف کرده بودند، به نظر مي رسد روس ها سعي مي کنند موضع رسمي کرملين را نسبت به ايران منعطف تر و از نوع همراهي و حمايتي جلوه دهند اما با استفاده از اهرم هايي مانند رسانه هاي متعدد و استراتژيست هايي که در عمل عاملين مسکو هستند همگرايي بيشتري را با غرب نشان دهند.
از سوي ديگر اين موضع گيري نماينده دائم روسيه در ناتو نيز هرچند ظاهري مثبت براي ايران دارد اما بيش از آن و در واقع نوعي به رخ کشيدن توان اطلاعاتي روسيه در منطقه و تحقير همتايان غربي شان محسوب مي شود که بايد در تحليل هاي مسوولين کشورمان مورد توجه قرار بگيرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: